Wereldwijd hebben regeringen middelen gemobiliseerd om de COVID-19-pandemie te bestrijden. Er is een breed scala aan niet-farmaceutische interventies ingezet, zoals het sluiten van onderwijsinstellingen, het beperken van bijeenkomsten tot 10 personen of minder en het sluiten van face-to-face bedrijven. Recente analyses tonen aan dat deze grootschalige interventies gezamenlijk effectief waren in het verminderen van het effectieve reproductiegetal van het virus. Het is echter nog grotendeels onbekend hoe effectief individuele interventies waren.
Een veelbelovende manier om de effectiviteit van interventies te schatten, is modellering. De wetenschappers betrokken bij dit onderzoek gebruikten een datagestuurde benadering om de effecten te schatten die zeven niet-farmaceutische interventies hadden op COVID-19-overdracht in 41 landen tussen januari en eind mei 2020. Ze ontdekten dat verschillende interventies verband hielden met een duidelijke verlaging van het reproductiegetal.
Veel regeringen over de hele wereld proberen het reproductiegetal onder 1 te houden en tegelijkertijd de sociale en economische kosten van hun interventies te minimaliseren. Deze studie kan regeringen helpen de epidemie efficiënt te beheersen, door zich te concentreren op de meest effectieve niet-farmaceutische interventies om de last voor de bevolking te verlichten.
